Diagnose zonder psychische stoornissen:

Minder (zelf)stigma met de Probleembeschrijving

De Probleembeschrijving* is een vernieuwende benadering van diagnostiek in de ggz. In dit symposium wordt de probleembeschrijving toegelicht: een diagnose zonder psychische stoornissen. De probleembeschrijving krijgt een plaats als alternatief voor de beschrijvende diagnose en naast een DSM-classificatie. De probleembeschrijving is een diagnose in de woorden van de hulpvrager. Doel van de probleembeschrijving is minder stigma en minder zelfstigma. Minder (zelf)stigma kan beter passen binnen een op herstel gerichte aanpak. 

Naast de probleembeschrijving is het belangrijk dat behandeling en begeleiding vorm kunnen krijgen, ook los van psychische stoornissen en het daarbij behorend taalgebruik. Dit wordt geïllustreerd met een aanpak van begeleiding in een RIBW en behandeling van chronische pijn in een revalidatiecentrum. De relevantie hiervan voor ggz-behandeling wordt toegelicht.

Naast minder (zelf)stigma heeft het boek en het symposium nog 2 doelen: (1) een beschrijvende diagnose kunnen formuleren volgens een goed onderbouwde en systematische aanpak en (2) betrouwbaar kunnen classificeren met de DSM, óók volgens uitgangspunten uit het handboek DSM-5-TR. De probleembeschrijving is een alternatief waar hulpvrager en hulpverlener voor kunnen kiezen in plaats van de beschrijvende diagnose.

In de presentaties zal blijken dat het herformuleren van mentale problemen in psychische stoornissen inhoudelijk niet per se nodig is. In behandelprotocollen, bijvoorbeeld bij de ggz- standaarden, wordt doorgaans per psychische stoornis aanbevolen welke behandelvormen de voorkeur hebben op basis van mate van evidence based zijn. Toegelicht wordt dat deze evidence based richtlijnen, waar nodig, goed benaderd kunnen worden als een mogelijk onderdeel in het KBS-model (Kwetsbaarheid-Bescherming-Stress). Het KBS-model is breder dan de specifieke behandeling die protocollair voorgeschreven kan worden in standaarden én sluit goed aan bij zowel de beschrijvende diagnose als bij de probleembeschrijving.

*Jim van Os, hoogleraar psychiatrie, laat in zijn voorwoord in het boek De beschrijvende diagnose en DSM-classificatie van Ton van Heugten, zien hoe belangrijk hij de probleembeschrijving vindt. Hij schrijft: “Want hoelang zitten we al niet te wachten op een visie die de conceptuele, culturele en sociaaleconomische afstand tussen ggz-hulpvrager en ggz-hulpverlener kan overbruggen? Dit boek doet precies dat.” En: “… biedt de schrijver een manier om de link te leggen naar de hulpvrager op het niveau van diens ervaring in het complexe systeem: de probleembeschrijving. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk het is om hulpverleners in de ggz een instrument te bieden waarmee ze een dergelijke overbrugging kunnen maken.”

Accreditatie

Voor dit middagsymposium is accreditatie goedgekeurd door:

• Accreditatiebureau NIP Kinder- en Jeugdpsycholoog (K&J) / NVO Orthopedagoog-Generalist (OG)
• Accreditatiepunten voor SKJ zijn verkregen met goedkeuring van NIP/NVO.

Heeft u een speciaal verzoek voor wat betreft accreditatie? Neem dan contact met ons op! Mail ons uw verzoek naar: office@logacom.nl.